دعا برای ربوده‌شدگان

این کتاب را از «طاقچه» شنیدم با صدای شیرین رخشان بنی‌اعتماد.

هر لحظه با خودم می‌گفتم: «بدبختی بیشتر از این نمی‌شود...» که نویسنده برگ تازه‌ای رو می‌کرد.

داستان کتاب پر از درد است: درد فقر، درد بی‌سوادی، درد فرهنگ، درد زن بودن. قلم نویسنده اما درد را قابل خواندن کرده بود. از یک طرف، از جهت کشش داستان، دوست داشتم کتاب را روی دور تند گوش کنم و از طرفی دیگر، دلم نمی‌خواست تمام شود. در نهایت با شش ساعت و نیم شنیدن صدای خانم بنی‌اعتماد کتاب را تمام کردم.

پیش‌تر از ادبیات اسپانیا(مکزیک؟) چیزهایی خوانده بودم اما این یکی را جور دیگری دوست داشتم و دلم خواست کتاب‌های دیگر نویسنده را نیز بخوانم.